Jerzy Antczak

Wyjątkowa powieść szkatułkowa, efekt miłości reżysera „Nocy i dni” do Fryderyka Chopina. Autor kreśli wydarzenia, które nastąpiły po śmierci Mistrza, wspomina jego życie w reminiscencjach, wzbogaca świat postaci historycznych o stworzone przez siebie uniwersum i oplata tę opowieść nutami chopinowskich utworów. Przywołując mniej znane fakty z jego życia, buduje fabułę wokół postaci siostry...

Kiedy byłem małym chłopcem, puszczałem z matką latawce. Patrzyłem, jak wzbijały się w niebo tak wysoko, na ile starczyło sznurka. Pytałem mamę, wskazując na niebo: Co tam jest, mamo? Przestrzeń odpowiadała. A co to jest przestrzeń, mamo? To jest coś, co nie ma końca, synku Panie Profesorze Bardini to chyba naprawdę nie ma końca, skoro, jak mówi Maria Dąbrowska: Żyjemy, umieramy, a życia wciąż wystarcza....